De gevolgen van de klimaatcrisis voor vrouwen
(The Impact of the Climate Emergency on Women)
(Handout Sustaining all life)
Vrouwen zijn de belangrijkste verzorgers. Ons werk maakt het voor mensen mogelijk om te overleven en te bloeien. We bouwen netwerken van ondersteunende relaties. Wij bouwen gemeenschappen.
De klimaatcrisis en andere milieuvernietiging hebben een rechtstreekse en onevenredige invloed op ons en op het essentiële werk dat we doen. Ze bedreigen voedsel- en waterbronnen. Ze verstoren onze ondersteunende netwerken.
Als vrouwen hebben we een lagere sociaal-economische status en minder macht dan mannen. Seksisme en de starre rollen die seksisme ons oplegt, beperken de toegang van vrouwen tot de middelen en de ervaringen die hen beter zouden kunnen voorbereiden op rampen en op de aanpassing aan de verandering van het klimaat. Vrouwen die te maken hebben met meervoudige onderdrukking - inheemse vrouwen, vrouwen in het Zuiden van de wereld, gekleurde vrouwen, arme vrouwen, vrouwen met een handicap, jonge vrouwen - worden het hardst getroffen.
Klimaatverandering leidt tot maatschappelijke instabiliteit. Verkrachting en andere vormen van seksueel geweld nemen toe. In Noord-Amerika leidt de aanleg van nieuwe pijpleidingen voor fossiele brandstoffen (bijvoorbeeld de Keystone XL- en Dakota Access-pijpleidingen) tot grote nederzettingen in geografisch geïsoleerde gebieden die voornamelijk door mannen worden bewoond. Dit leidt tot mensenhandel en seksueel geweld. Veel van de doelwitten zijn inheemse vrouwen die leven in de gebieden waar de pijpleidingen doorheen lopen.
Veel vrouwen in het Zuiden van de wereld houden zich bezig met zelfvoorzienende landbouw. Zij produceren tussen 40% en 80% van het voedsel, en verzamelen brandstof en water. (In bijna tweederde van de huishoudens in ontwikkelingslanden zijn vrouwen en meisjes verantwoordelijk voor het halen van water). Met de toenemende droogte, overstromingen en andere onvoorspelbare weersomstandigheden wordt de last voor vrouwen steeds zwaarder. Het is voor hen moeilijker om te voorzien in de behoeften van hun gezin aan voedsel, water en energie. Het is ook moeilijker om een inkomen te genereren of onderwijs te volgen.
Volgens de Verenigde Naties is tachtig procent van de mensen die door de klimaatverandering ontheemd raken, vrouw. Toch vormen vrouwen minder dan dertig procent van degenen die het beleid bepalen in nationale en mondiale organen voor klimaatonderhandeling. Seksisme beperkt het leiderschap van vrouwen. Vrouwen zijn briljant. Wij begrijpen het belang van menselijke relaties. We weten hoe we moeten creëren in plaats van vernietigen. Wij zouden een centrale rol moeten spelen bij het oplossen van de klimaatcrisis.
Naast het beschadigen van de levens van zowel vrouwen als mannen, staan seksisme en mannelijke dominantie het oplossen van de klimaatcrisis in de weg. Maar de praktijken van Sustaining All Life en United to End Racism – zonder onderbreking naar elkaar luisteren en elkaars natuurlijke genezingsprocessen ondersteunen (lachen, huilen, praten en bibberen) - stellen zowel vrouwen als mannen in staat te genezen van de schade die door seksisme en mannelijke dominantie is aangericht. Dit verandert de machtsdynamiek, waardoor de stem van vrouwen centraal komt te staan in de besluitvorming en vrouwen en mannen sterke bondgenoten kunnen zijn in het beëindigen van klimaatverandering.
- - - -