A Catholic Liberation Workshop in The Netherlands
Voor mij was het een hele goede workshop omdat het me dwong om uit mijn isolement te stappen. De onderwaardering die ik met me meedraag zorgt ervoor dat ik op de momenten dat ik onder druk sta niet na kan denken. Door de workshop te leiden heb ik mezelf voor de keuze geplaatst om het of op een starre manier te doen of door het materiaal heen te gaan. Aan het begin van de zaterdagavond klas ben ik inderdaad buiten mijn materiaal gaan staan en heb de workshop daarna flexibel kunnen leiden.
Ik ben de workshop gestart met de deelnemers ervan te overtuigen dat ik steun nodig heb en ze tevragen elke kritiek achterwege te laten. Dat heeft het voor mij veel veiliger gemaakt.
Ik heb mensen aangemoedigt om goed te kijken wat ze zelf nodig hebben, dat als ze een sessie nodig hebben tijdens of in plaats van de klas dat ze dat dan moesten doen. Neem leiding over je steungroep, en neem leiding over jezelf op de workshop. HC is immers geen geloof. Je doet geen dingen omdat je vind dat je ze moet doen maar je moet dingen doen omdat ze werken.
Tijdens de eerste klas ben ik begonnen met de theorie over waar God vandaan komt. Waarbij ik de positieve rol van het onstaan van monotheistische religien sterk heb benadrukt. Daarbij kwamen de positieve kanten van ons katholieke geloof en/of achtergrond sterk op de voorgrond. Vooral de wens naar een goede wereld en de opdracht om daaraan mee te werken. Vervolgens heb ik aandacht besteedt aan onze volledige keuzevrijheid om al het moeten dat ons geloof met zich meebrengt tegen te spreken.
In de klas over doelen stellen heb ik mensen laten zien op welke manier ze wel vooruit kunnen kijken en plannen kunnen maken zonder bedolven te raken onder het gewicht van al het moeten. Het gewicht van al het goed wat we zouden moeten doen in de wereld heb ik tijdens een demonstratie proberen tegen te spreken met de richting 'Het zal me niet lukken om een beter mens te worden'. Deze tegenspraak stuitte in eerste instantie op veel onbegrip maar bracht wat later wel enige ontlading.
De demonstratie die ik deed over doelen stellen was erg interessant. Omdat daarin duidelijk zichtbaar werd dat we nauwelijks oog hebben voor de goede dingen die we al wel gedaan hebben in ons leven, hoe vaak we onze doelen al gerealiseerd hebben. Het werd heel duidelijk dat het voor de client nodig was om daar over te praten. Daarvoor was het eerst nodig om te zeggen dat ze 'het niet wist'. En de client had het nodig dat ik als counselor met doelen kwam waarvan ik dacht dat ze die wel gehaald zou hebben. Waarmee het voor de client mogelijk werd om met 'kleine' gerealiseerde doelen op de proppen te komen. Zo zei ik bijvoorbeeld voor de client:"Ik wilde een bepaalde jurk kopen en dat is me gelukt." Waarna de client in staat was om over steeds 'grotere' 'belangrijkere' gerealiseerde doelen te spreken.
Rini Pijnenburg
'S Hertogenbosch, The Netherlands
Translation
I recently led a Catholic Liberation Workshop. It was good for me because it forced me to step outside of my isolation. The invalidation I carry with me makes me "incapable of thinking" when I am under pressure. By leading the workshop, I set myself up for the choice to either do it in a rigid way or break through the recordings. At the beginning of the Saturday evening class I indeed stepped outside of my distress and was able to lead the workshop flexibly from there.
I started the workshop by asking the participants to support me by leaving any and all criticism behind. That made it much safer for me.
I encouraged people to take a good look at what they needed for themselves, to take charge of their support groups, and take charge of themselves at the workshop. RC is not a faith. You don't do things because you think you should do them, but rather because they work.
In the first class I started with the theory of where God comes from. Here I strongly emphasised the positive role of the coming about of monotheistic religions. The positive sides of our Catholic religion and/or background came to the forefront here, especially the wish for a good world and the assignment to help it come about. Next I paid attention to our complete freedom to contradict all the "have tos" that come with our religion.
In the class on goal-setting, I showed people how they can look forward and make plans without getting buried under the weight of all the "shoulds." During a demonstration, I tried to contradict all the things we are "supposed to do" in the world, with the direction, "I won't succeed in becoming a better person." This direction met with a lot of misunderstanding at first, but produced some discharge later.
It became clear that we hardly have an eye for the good things we have done in our lives, for how we have already achieved many of our goals. One client needed me as counselor to come up with goals that I thought she would have achieved. This made it possible for her to come up with "little" goals she had in fact achieved. For example, I spoke for the client and said, "I wanted to buy a certain dress and I did." From there she was able to talk about bigger and bigger goals she had achieved.
Rini Pijnenburg
'S Hertogenbosch, The Netherlands