Samen Werken aan Grote Oplossingen
Van de theorie door Tim Jackins, tijdens de Nederlandse Leidersworkshopin de Kring van Dorth, van 29 mei tot 1 juni 2015
Ik wil kijken naar onze huidige uitdagingen. We leven in een kapitalistische samenleving. Het kapitalisme is zichzelf aan het vernietigen; dat doen wij niet. Het systeem is simpelweg onstabiel. Dat zien we steeds vaker. Meer en meer gebruikt de samenleving onderdrukking om te kunnen blijven bestaan. Alle vormen van onderdrukking worden steeds openlijker gebruikt. (Seksisme, racisme en andere vormen van onderdrukking bestaan alleen maar om het economische systeem te ondersteunen. Als ze het systeem niet zouden helpen om winst te maken, zouden ze niet bestaan.)
De maatschappij is niet meer in staat te verbergen hoe slecht het ervoor staat. En het gaat slechter worden. Dat is goed. Het is noodzakelijk. Om de maatschappijen te kunnen veranderen moeten ze eerst volledig onwerkbaar worden omdat er op dit moment nog niet genoeg intelligentie actief is.
De samenleving in deze vorm moet beëindigd worden omdat ze onrechtvaardig is. Het is nodig dat het eindigt omdat het voor niemands leven een goede oplossing biedt. Dit is ook waar geweest voor andere onderdrukkende samenlevingen. Wat nieuw is aan het instorten van deze samenleving, is dat het ook het milieu vernietigt. Andere samenlevingen waren zwaar voor mensen maar ze hebben niet in dezelfde mate de rest van de wereld beïnvloed. Deze maatschappij maakt veel grotere puinhopen. Andere maatschappijen konden dat niet. De anderen waren niet slimmer, ze konden er gewoon niet zo’n grote troep van maken als wij dat kunnen.
Onze samenleving is niet in staat om na te denken over de gevolgen van haar functioneren. Het belangrijkste in deze maatschappij is geld verdienen, en als je geld kunt verdienen, dan doet niets anders er nog toe - zelfs je eigen langetermijnbelang niet. Mensen maken beslissingen die hun eigen leven moeilijker maken en daarmee dat van hun kinderen enorm moeilijk.
Iets zal deze destructieve situatie moeten veranderen. Ik denk niet dat we er over hoeven te discussiëren of dat wel of niet aan de hand is. We hoeven elkaar ook niet bang te maken door alle manieren te beschrijven waarop het gebeurt. We moeten uitzoeken wat het zal veranderen en wat ons tegenhoudt om ervoor te zorgen dat het gaat veranderen. We lopen misschien wel honderd jaar achter, maar we kunnen nog steeds een grote rol spelen om intelligente verandering te bewerkstelligen.
De oorzaken van de crisis zijn erg groot. De oplossingen zullen ook groot moeten zijn. We zullen meer moeten doen dan voorzichtige levens leiden. We moeten uitzoeken welke pijnpatronen ons stoppen, welke ons klein en machteloos doen voelen, (en maken dat het voelt) alsof we geen recht hebben om bezwaar te maken.
De kapitalistische maatschappij is gebouwd op kapitalistische wetten. Ze vertellen wat je wel en niet mag doen zodat het kapitalistische systeem in stand blijft. Het behoud van de wereld is geen kapitalistische onderneming en zal mogelijk niet passen in de legale kapitalistische structuur. Wij moeten groter denken dan de structuur waarin we leven.
Een recent voorbeeld: Shell bracht een heel groot boorplatform naar Seattle (Washington, USA), - om Seattle te gebruiken als een basis om naar het Noordpoolgebied te gaan en daar naar olie te boren. Voor Shell is het boren naar olie in het Noordpoolgebied volstrekt logisch. Er is genoeg olie verbrand door Shell en andere bedrijven zodat de ijskap op de Noordpool als gevolg van het opwarmen van de aarde aan het krimpen is. Dus zijn er nu meer plekken waar ze kunnen boren. En natuurlijk gaan ze daar boren. Er zit een logica achter, maar het is een kapitalistische logica. Alles wat ze doen is legaal, en zal het milieu vernietigen. Dus er moet iets anders gebeuren en de bedrijven zullen dat niet gaan doen. Ze zullen misschien kleine dingen doen als het winst oplevert, maar ze zullen niet stoppen met grote winstmakende vervuilende activiteiten. Afgelopen jaar was er een bijeenkomst van grote multinationals om te discussiëren hoe geld te verdienen aan de opwarming van de aarde, niet over hoe ze het kunnen stoppen, maar hoe het winst kan opleveren.
De andere kant van dit voorbeeld is dat Shell in Seattle, driehonderd mensen in kajaks tegen kwam. Het was een heel mooi beeld - deze enorme machine tegenover die kleine stukjes gekleurd plastic. Het gaf een stem aan de oppositie. De meeste mensen in Seattle zijn er tegen dat Shell daar is. De burgemeester is ook tegen, net als de gemeenteraad. Maar ze functioneren binnen het legale systeem, dus geven ze Shell een boete van vijfhonderd dollar per dag. Dat is wat ze kunnen doen. Er zal meer moeten gebeuren – ten opzichte van Shell en alle andere bedrijven die het milieu vernietigen.
Wij moeten uitzoeken wat. En we zullen met een plan moeten komen en de communicatie daarover zo wijd verspreiden als we kunnen. Er zijn een heleboel mensen die dit al doen. Jammer genoeg wordt er te veel tijd gestoken in onderlinge gevechten, omdat ze bang en wanhopig zijn en niet weten hoe ze het anders zouden kunnen doen. Wij kunnen uitzoeken hoe het anders kan, maar we moeten dat wel snel gaan doen. We moeten counselen over onze angsten die ons tegenhouden, en over de pijn die maakt dat we in ons eentje functioneren in plaats van met elkaar. Daarna krijgen we zicht op wat we kunnen doen.
Als je we iets proberen, zullen we geweldige sessies hebben. Elke keer als we een stap in de echte wereld zetten, is het gemakkelijker om te ontladen over onze pijnpatronen. Die zijn niet echt, maar dat beseffen we niet goed totdat we (daaruit en) in de werkelijkheid stappen. Alleen in bed liggend lijken onze pijnpatronen heel echt. Daarbuiten op straat met twee duizend anderen die nee zeggen, lijken onze pijnpatronen een stuk minder krachtig.
De uitdaging waar we voor staan is echt. Het is iets waar we sessies over moeten doen om daarna te besluiten actiever te worden. Er zijn al miljoenen mensen die proberen om meer te doen. Er zijn heel veel mensen waar wij ons bij aan kunnen sluiten en onze steun om hun denken te helpen ontwikkelen kan een heel groot verschil maken.
Mijn beeld van dit werk is dat we twee plekken hebben om te counselen. Eén gaat erover dat we stoppen met dingen alleen doen. Om de uitdaging van het milieu aan te gaan moeten we het anders gaan doen. Het was al een lange tijd nodig om te stoppen met dingen alleen te doen in allerlei delen van ons leven, en nu wordt onze wereld vernietigd tenzij we veranderen. Een kleine motivatie.
Het ander stuk om aan te werken gaat over waar wij ons als klein gedragen. Om dingen snel te kunnen veranderen moeten we groot handelen. Het is nodig dat we luid en duidelijk zijn over wat wij denken, en we moeten nee zeggen tegen dingen die het milieu vernietigen. Als we heel luid nee blijven zeggen, met miljoenen en daarna met miljarden mensen, dan kunnen dingen veranderen.
Dus ik denk dat we deze twee stukken werk te doen hebben. Ondertussen zal het tegelijkertijd alle andere delen van ons leven verbeteren, omdat isolement en het ons klein houden, alle stukken in ons leven aantast.